Społeczeństwo: Udręczona

Moje życie znowu się zaczęło.

Pragnę by się nigdy nie skończyło.

Mamusiu, jestem dla Ciebie.

Tato, jestem przy Tobie.

Ty boisz się coraz bardziej.

Litość i okrucieństwo.

Pogrążam się w ciemne nieszczęście.

Boże, jak spadły gwiazdy?

Ty nigdy nie mówisz mojego imienia.

Oczy dziwnego Niewiniątka.

Krwawię moimi łzami.

Zamknięta w trzeźwości umysłu.

Nie potrafię stać wbrew

Bezsensownej przestępczości.

Liczenie i stawianie rzeczy w kolejności.

Bycie stabilną jest moją prawdziwą formą.

Niezdolność wobec tej stęchlizny.

Zepsuty świat prowadzi mnie do stworzenia nowej jednostki.

Marzę o powrocie do matrycy, do skóry,

Do przytulenia,

Do snu i zakochania się w

Ciepłej i paraliżującej obojętności.

Dziś o autyzmie słów kilka. Temat wcześniej mi nieznany, bo też mało się o tej chorobie mówi. Za sprawą najnowszej płyty gdyńskiej formacji Blindead, mamy okazję dowiedzieć się więcej. To jednak nie koniec atrakcji. Możemy również posmakować niezwykłych transowych dźwięków, które wciągnęły mnie bez reszty.

Nie zamierzam tworzyć tu jednak kolejnej recenzji owego wydawnictwa. W internecie jest ich już spora ilość, więc pisanie kolejnej niejako mijałoby się z celem. Pragnę skupić się na samej istocie choroby.

U dzieci autyzm pojawia się przed upływem 30-36 miesiąca życia. Te, które rozwijają się prawidłowo, już wkrótce po narodzinach patrzą na ludzi, odwracają się w kierunku głosu, a nawet uśmiechają się.

Dzieci autystyczne mają ogromne trudności z przyswojeniem sobie zwykłej, ludzkiej codzienności dawania i brania. Wydają się obojętne na ludzi, często wolą być same. Biernie przyjmują uściski i pieszczoty. Rzadko szukają pocieszenia.

Niezwykle przykrym zjawiskiem jest dla rodziców brak jakiegokolwiek przywiązania. Oczekując radości w uczeniu i zabawie z dzieckiem, mogą się czuć zdruzgotani nieprzejawianiem takich typowych zachowań.

Autyzm u dzieci objawia się także w interpretowaniu myśli i uczuć innych. Znaki takie jak uśmiech czy grymas niewiele dla nich znaczą. Zaburzona interpretacja gestów i wyrazów twarzy uniemożliwia im przewidzenie i zrozumienie działań innych ludzi.

Problemem jest także emocjonalność. Przejawia się to w agresywnym zachowaniu, które zdecydowanie utrudnia kontakty międzyludzkie. Dzieci autystyczne mają skłonność do "wychodzenia z siebie". Zdarza im się niszczyć przedmioty, atakować innych lub samych siebie. W swojej frustracji potrafią bić się w głowę, wyrywać sobie włosy lub gryźć ramiona.

Niezwykle trudne jest opanowanie komunikacji z dzieckiem autystycznym. Zdarza się, że niektóre pozostają nieme przez całe życie. U innych mowa może rozwijać się nawet do dziewiątego roku życia. Niektóre potrafią jednak nauczyć się komunikacji obrazkowej lub języka gestów.

Charakterystyczne są u nich zachowania powtarzalne. U jednych objawia się to w machaniu rękami lub chodzeniu na palcach. Inne mogą nagle zamrzeć w bezruchu.

Rzadko kiedy bawią się zabawkami. Używają ich do ustawiania w określony sposób. Tworzone przez nie szeregi nadają porządek ich wewnętrznemu obrazowi świata.

Autystyczne dzieci oczekują doskonałej spójności otoczenia. Drobna zmiana w jakiejkolwiek codziennej czynności, wytrąca je z równowagi.

Ofiary dotknięte autyzmem przejawiają duże zainteresowanie liczbami, symbolami lub badaniami naukowymi. Często posiadają wiedzę na tak abstrakcyjne tematy jak na przykład znajomość rozkładów jazdy.

Ze wszystkimi tymi problemami boryka się bohaterka najnowszej płyty zespołu Blindead. "Affliction XXIX II MXMVI" to siedem przesiąkniętych goryczą kompozycji. Każda z nich jest chwilą wyjętą z życia autystycznej dziewczynki. Nie to są to chwile przyjemne, stąd też klimat utrzymany na płycie.

Wydawnictwo jest w sposób niezwykły pomyślane. Wszystkie siedem tytułów tworzy wspólnie jedno zdanie. W naszym języku brzmi ono mniej więcej tak : "Niepewność jest pożądaniem i po 38 tygodniach moje nowe podwórko stało się ciemne i szare, więc odczuwało się nieporozumienie, kiedy moje wszystkie nadzieje i marzenia zmieniły się w Udrękę 27 02 2009"

Wszystko zaczyna się od "Self Consciousness Is Desire And". W tekście jest mowa o początkach choroby, o jej zalążkach w umyśle dziewczynki. Wtedy nie wiedziała ona jeszcze jak niełatwe życie przyjdzie jej nosić na barkach. Z czasem autyzm rozrósł się w nieświadomej jeszcze osobie i obsesyjnie dręczył.

"After 38 Weeks" to mozolne wkraczanie w życie. Dziewczynka rozpoznaje miejsca, w których przebywa. Nie ma jednak rozwiniętych dostatecznie zmysłów. Nie pamięta kim jest i gdzie się znajduje. Jedyne w czym się odnajduje to rozmazana nicość.

Tekst "My New Playground Became" zamieściłem celowo na początku. To ponad sześć minut doskonałej muzyki i słowa, które dla mnie są esencją autyzmu. Przedstawia typowe zachowania i przybliża nam myślenie chorej. Utwór zaśpiewany na dwa głosy (z gościnnym udziałem frontmana Broken Betty) robi piorunujące wrażenie.

"Dark And Gray" jak sam tytuł wskazuje to ciemna podróż. Zwiedzamy zwoje myślowe dziewczynki. Mocno przesterowany bas tworzy mroczny klimat. Spacer przez kurz i popiół nie jest niczym przyjemnym, ale taka droga nas czeka. Nie ma możliwości powrotu.

W "So, It Feels Like Misunderstanding When", ścieżki prowadzą nas do miejsca azylu. Tu jest przyjemnie, można odetchnąć. Dziewczynka w swoim złudnym wyobrażeniu świata jest w stanie sięgnąć świecących gwiazd, płonącego słońca. Ta perspektywa nie trwa jednak długo.

Kolejny utwór to rozmyślanie nad podróżowaniem w czasie. "All My Hopes And Dreams Turn Into" przynosi nam też jedno proste, ale niezwykle istotne zdanie : "Nikt nie chce być samotny". Kto by się z tym nie zgodził? W ustach dziewczynki dotkniętej autyzmem, która nie ma nikogo prócz rodziców, słowa te uderzają prosto w serce.

Na sam koniec "Affliction XXVII II MMIX". W tytule zawarta jest zapisana w rzymskim porządku liczb data : 27 lutego 2009. Zagadkę rozwiązuje w jednym z wywiadów Nick. Nie będę przytaczał tu Jego słów. Poszukajcie sami. : )

I to by było na tyle. Blindead stworzył niezwykły concept album. Dotyka on choroby o której mówi się niewiele. Jak widać nie trzeba encyklopedii by dowiedzieć się więcej. Wystarczy tylko przesłuchać "Affliction XXIX II MXMVI". Gorąco polecam!