Społeczeństwo: Chora tolerancja

Piękny dzień, społeczeństwo w różowych okularach, na niebie tęcza, a w tramwaju… para gejów poprawiająca sobie grzywki, obściskując i całując się przy tym. Czy do tego dąży tolerancja czerpana z zachodu? Wolności słowa nie ma przecież i u nas, i u nich.

Niektórzy doskonale zdają sobie sprawę z mojej nieprzychylności w kierunku homoseksualistów. Dla niektórych jestem zaś anonimowy i jeszcze nie poruszano tej kwestii na owym blogu. Może najwyższy czas? Ostrzegam, że powieje kontrowersją, dlatego czytelników o słabych nerwach zachęcam do zamknięcia laptopa, lub szybkiego przeskoczenia na stronę Gazety Wyborczej (o zgrozo! użyłem poprawnej nazwy).

Na szczęście, w naszym kraju pary homoseksualne nie są jeszcze legalne. Tak, jak adoptowanie przez nich dzieci. Bóg wie, co stanie się jednak w przyszłości, skoro społeczeństwo tak goni za polityczną poprawnością. Tyle tylko, że mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że owa idea zatacza koło i to co normalne, stanie się w przyszłości szykanowane.

Czuję się sfrustrowany, kiedy moja kobieta skarży się, że była świadkiem obscenicznych scen z udziałem lesbijek, które miały miejsce na przystanku. Nie potrafiłem też przejść obojętnie, kiedy napotkałem w tramwaju parę gejów, nie krępujących się miejscem publicznym i okazujących swoje chore uczucia. Co, gdyby w tym miejscu były dzieci? Mamy im dawać takie przykłady? W końcu uczy się ich teraz tolerancji.

Jeśli już istnieją osobniki o spaczonych poglądach seksualnych, to tragedią jest, kiedy okazują swoje uczucia publicznie. Ludzie są zbyt pobłażliwi na takie zachowania. Za wszelką cenę nie powinniśmy dopuścić, aby do takich dantejskich scen dochodziło w miejscach publicznych! Nie przechodźmy obok takich wydarzeń obojętnie.

Z pozdrowieniami dla wszystkich tolerancyjnych i nie negujących takie wybryki, którzy pewnie wręcz kipią od czytania tutejszego „ciemnogrodu”.